فلکس فیول (Flex-Fuel) یا فلکسیبل فیول (Flexible-Fuel) نوعی سوخت نیست بلکه به خودروهای دارای پیشرانه های احتراق داخلی گفته می شود که می توانند با طیف مختلفی از سوخت های ترکیبی پایه اتانول کار کنند، به همین دلیل به آن ها فلکس فیول یا "سوخت منعطف" یا "سوخت انطباق پذیر" گفته می شود.

توجه داشته باشید که این خودروها دوگانه سوز یا "بای-فیول" (Bi-Fuel) خطاب نی شوند چرا که نوع سوخت مصرفی آن ها در یک مخزن واحد ذخیره می شود و مانند دوگانه سوز ها از دو منبع سوخت جداگانه استفاده نمی کنند.

سوخت این نوع خودرو ها معمولا ترکیب مشخصی از یک سوخت فسیلی چون گازوئیل و بنزین با اتانول (اتیلیک الکل) است که با نسبت های مشخصی با یکدیگر ترکیب شده و با کد E به همراه یک عدد که نشانگر درصد اختلاط اتانول است، شناسایی می شوند. وجود الکل باعث می شود که میزان آلاینده های این سوخت بسیار کم باشد و از این رو سوخت پاک و تمیزی به شمار آید.

به عنوان مثال سوخت فلکس E۸۵ به معنای ۸۵ درصد اتانول به همراه ۱۵ درصد سوخت فسیلی دیگر، رایج ترین سوخت مصرفی در ایالات متحده آمریکا است.

سایر کشورهای جهان بر اساس استانداردهای الایندگی یا شرایط جوی و محیطی و البته اقتصادی از سوخت فلکس با ترکیب های مختلفی چون E۲۰-E۲۵، تا E۷۰، E۸۵ و به بالا استفاده می کنند.

خودروهای فکس فیول تکنولوژی بالایی دارند و تامین سوخت آن ها نیازمند پالایش ویژه است و تولید و استفاده از آن ها در هر کشوری توجیه منطقی و اقتصادی ندارد.